Cum vero ad se redit, non tendit in obiectum alicuius alterius virtutis: quia potentialitas animae ratione cuius ipsa non potest esse completum obiectum intellectus proprii, nisi ducta ad actum per speciem principalis obiecti, ut docet philosophus in tertio de anima, quia anima intelligit se sicut et alia. Sed intelligit alia per speciem.
Ergo non est materialitas quae facit esse ut obiectum alterius potentiae; facit tamen quemdam modum singularitatis, non qui sit alicuius rei completae in specie, sed quia esse animae terminatur per receptibilitatem suae naturae, cuius potentialitas maior est potentialitate angelorum, quia magis distat a deo in gradu naturae quam angelus. Deus enim actus purus est: et quanto sibi aliquid minus appropinquat